Πώς θα σας φαινόταν αν ο τίτλος της φετινής Premier League παιζόταν σε ένα τελικό ανάμεσα σε Liverpool και City;

Ναι, σίγουρα, αυτό θα είχε ως προϋπόθεση η διοργάνωση να έχει κάποιου είδους νοκ – άουτ φάση, όπως έχουν οι μπασκετικές λίγκες με τα playoffs. Τι κι αν σας έλεγε όμως κάποιος ότι το συγκεκριμένο μπαράζ είναι υπαρκτή πιθανότητα;

Η κατάσταση με την ισοβαθμία είναι λίγο έως πολύ γνωστή. Πρώτα πάμε στη διαφορά των γκολ, μετά στα γκολ υπέρ, μετά στα μεταξύ τους παιχνίδια και μετά στα εκτός έδρας γκολ στα εν λόγω παιχνίδια.

Και μετά; Αν όλα αυτά δεν είναι αρκετά; Αν δέκα μήνες, 38 αγωνιστικές και δύο μεταξύ τους παιχνίδια οδηγήσουν στην ισοβαθμία;

Είτε το πιστεύετε είτε όχι, οι κανονισμοί της Αγγλικής Ομοσπονδίας ορίζουν πως «αν δύο ομάδες δεν μπορούν να διαχωρισθούν μετά τη χρήση των Κανόνων C.17.1 και C.17.2, τότε ένας αγώνας μπαράζ θα πρέπει να διοργανωθεί με το συμβούλιο να καθορίζει το φορμάτ, τη χρονική και τη γεωγραφική τοποθεσία του αγώνα».

Και σιγά μην βγουν ισόβαθμες σε όλα. Κάπου θα υπάρχει διαχωρισμός. Οι ομάδες όμως είναι επικίνδυνα κοντά. Βλέπετε, σε περίπτωση που η City όντως κερδίσει τη Newcastle στο Etihad, θα πάει στο +3, σε μια διαφορά απλά μίας ήττας δηλαδή, ενώ στη παρούσα φάση η Liverpool έχει +1 παραπάνω γκολ στο συντελεστή με μόλις +3 στα γκολ υπέρ.

Αν έρθουν ισόπαλες σε όλα, λοιπόν, θα πάνε σε μπαράζ. Στο Wembley; Μπορεί και όχι! Το στάδιο του Λονδίνου είναι κλειστό όλα τα Σαββατοκύριακα μέχρι τα μέσα του καλοκαιριού, εκτός από τις 4-5 Ιουνίου.

Και αν λήξει και αυτό ως ισοπαλία; Ε, παράταση. Αμ δε! Οι κανονισμοί, όπως προείπαμε, ορίζουν πως το συμβούλιο θα αποφασίσει και για το φορμάτ του μπαράζ, κάτι που σημαίνει πως δεν αποκλείεται μέχρι και το μοίρασμα του τροπαίου!

Ναι, το σενάριο είναι μακρινό. Υπάρχουν ακόμα τρεις αγωνιστικές και τα πάντα μπορεί να αλλάξουν. Όμως για δύο ομάδες που έχουν φτάσει και πάλι τόσο κοντά στη πηγή, δεν φαντάζει απίθανο να γίνουμε μάρτυρες της απόλυτης μονομαχίας, της μεγαλύτερης στα χρονικά της Premier League.